SHAKESPEARE

66 SONE (ÇEVİRİ:CAN YÜCEL)
vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni,
degmez bu yangin yeri, avuç açmaya degmez.
degil mi ki çignenmis inancin en seçkini,
degil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz,
degil mi ki ayaklar altinda insan onuru,
o kizoglan kiz erdem daglara kaldirilmis,
ezilmis, horgörülmüs el emegi, göz nuru,
ödlekler geçmis basa, derken mertlik bozulmus,
degil mi ki korkudan dili bagli sanatin,
degil mi ki çilginlik sahip çikmis düzene,
dogruya dogru derken egriye çikmis adin,
degil mi ki kötüler kadi olmus yemen' e
vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,
seni yalniz komak var, o koyuyor adama.

11.Sone
Gençliğin günden güne kalırken gerilerde
Bir yavru yaratırsan alsın diye yerini,
Dinçken can verirsen o körpe can ilerde
Senden göçen gençliğe varıp yaşatır seni.
Böyle sürecek akıl, güzellik ve başarı;
Yoksa cinnet, yaşlanmak, çürümek var yer altında:
Hiç kimse düşünmese gelecek kuşakları,
İnsanlık sona erip giderdi üç batında.
Dünya çoğalmak için doğmayanlarla dolu,
Kaknem, kakavan, kaba: kısırlıktan bitsinler;
Yaradan vermiş sana en iyiyi, en bolu,
Bu cömert aramağana cömertçe karşılık ver
Seni kendine mühür yapmış, bunu böyle bil:
Sen de eşler yap diye, ölüp git diye değil.
William Shakespeare

SEVGİLİM
Ey sevgilim, nerelerde dolaşıyorsun böyle?
Geliyor seni candan seven aşığın dur onu dinle.
Elemi de, neşeyi de beste yapmış diline.
Uzaklaşma şirin yarim.
Yolculuklar ,aşıkların buluşmasıyla nihayetlenir.
Her tanrı kulu bunu bilir.

Aşk nedir? Ahret demek değildir her halde.
Çınlamalıdır neşesi bu anın gene bu anın kahkahalarıyla
Çünkü ne olacağı yarının meçhulümüzdür hala,
Boş yere vakit geçirmekten artık yoktur bir salah:
Öyle ise gel öp beni,genç ve tatlı sevgilim,
Ömrü pek azdır gençliğin.

pyLşmLarn içn tşkrlr çoq qzL x)

paylşaımlar çok guzel elıne saglık